
Tomás de Iriarte – hiszpański poeta, satyryk i fabulista epoki oświecenia. Urodził się na Teneryfie (Wyspy Kanaryjskie), a później działał głównie w Madrycie. Znany jest przede wszystkim jako autor bajek wierszowanych (fábulas literarias), w których łączył humor, moralizatorstwo i krytykę społeczną.
Najbardziej znane dzieło: Fábulas literarias (1782) – zbiór bajek, często żartobliwych, skierowanych nie tylko do dzieci, ale też do dorosłych i literatów. Iriarte komentuje w nich przywary ludzi, fałszywe talenty, próżność, głupotę – zawsze z ironią i błyskotliwością.
Był również tłumaczem i humanistą, zafascynowanym klasyką i edukacją (ur. 1750–1791).